SÜRSEFA ÇAMLIĞI (MAYIS 2018)

Sürsefa Çamlığı, Ankara şehir merkezinin 30 km kadar kuzeyinde yer alan Kılıçlar Köyü'ne ait bir piknik alanı. Şehir merkezine yakınlığı, nispeten düzgün yolu ve büyüklüğü sayesinde başka insanlarla asgarî seviyede teması mümkün kıldığı için fırsat buldukça sık sık gittiğim mekânlardan.

Sürsefa Çamlığı Genel Görünüm

Ulaşım için en müsait yol Bağlum'u geçtikten sonra çeşmelerdeki yol ayrımından Çalseki yönünde sola saparak devam etmek. Buradan itibaren Kılıçlar levhalarını takip edebilirsiniz. Çamlık Kılıçlar'a gelmeden  önce solda karşınıza çıkacaktır.

Çamlığın girişinde gördüğünüz kontrol notasına benzer yapı sizi korkutmasın.

Piknik alanının hukukî statüsü biraz karışık. Benzer diğer yerler gibi bir belediyeye veya Orman Bakanlığı'na bağlı değil, doğrudan köye ait. Bu yüzden bakımı ve korunması için özel bir bütçesi yok. Köylüler buranın girişine bir kulübe yapmışlar. Köylülerden Mevlüt Abi gece-gündüz, yaz-kış kulübede kalıyor, gelenlerden aldığı paralarla imkânları ölçüsünde çamlık ile ilgileniyor. Giriş için sabit bir fiyat tarifesi yok fakat bakımı tek bir kişinin omuzlarına bırakılmış olduğundan dolayı o an üzerinizde olan miktara göre sizin belirleyeceğiniz tutarda cüzi bir para vermeniz yerinde olacaktır. Mevlüt Abi o anki yoğunluğuna göre sizi çay içirmeden bırakmaz.

Genel Yapı

Gerek bitki örtüsü gerek kayaç yapısı olarak etrafından çok farklı bir bölge. Çevresinde bu denli yoğun ağaç örtüsü bulunan başka bir yer yok. Ankara'daki yürüyüş gruplardan hafta sonları buraya günübirlik yürüyüş düzenleyenler de oluyor.
Her yer uzun ve yaşlı çam ağaçları ile dolu fakat Kızılcahamam-Çamlıdere bölgesinden aşina olduğumuz yaşayan bir orman görünümü ve yeni ağaç oluşumu yok. Örtü oldukça kuru ve çıplak. Özel olarak ilgilenilmezse dere kenarı haricindeki ağaçların geleceği çok parlak görünmüyor. Çamlığa giriş yaptıktan sonra yol ileride ikiye ayrılıyor.
Sol yoldan girip hiç sapmadan devam ederseniz çamlığın en güney ucundaki açıklıktan Güvenç Göleti'ni tepeden seyredebilirsiniz.
Burası sessiz ve sakin bir kamp yapmak için de güzel bir yer. Bu noktadan sonra önce kuzeye ve sonra ağaçlar boyunca dereye paralele olarak batıya doğru ilerlerseniz de inişli çıkışlı toplamda  2-3 saatlik bir yürüyüş sonrasında tüm çamlığı dolaşmış olursunuz. Rotaya buradan ulaşabilirsiniz.

Kuzeyde yer alan dere(cik)

Çamlığın tam ortasında yer alan, benim pek uğramadığım açıklıkta tuvalet ve mescit olarak yapılmış birkaç betorname yapı var fakat atıl görünüyorlar. İçlerine girmediğim için kullanılır durumda olup olmadıklarını bilemiyorum. Piknik-mangal için gelen insanların tercihi genel olarak bu açıklık olduğu için çamlığın en kalabalık yeri burası. 
Etrafta çok fazla insanî atık var fakat bunların toplanmasına ve çamlığın korunmasına yönelik bir çalışma da yok. Yine arada sırada gelen tüfek seslerinden hareketle burada kaçak av yapanların olduğunu da tahmin ediyorum.

Çamlığın hemen girişinde solda bir çeşme var. Bunun haricinde çamlığın doğu sınırı boyunca aşağı inen dik yamaçlarda hayvanların sulanması için yapılmış birkaç çeşme daha var. Su ihtiyacınızı buralardan karşılayabilirsiniz.

Deniz Fosilleri

Çamlık bölgesinin en şaşırtıcı yanı yürürken sık sık karşılaşacağınız deniz canlılarına ait fosiller...

Fosil (?)

Eski çağlarda Ankara'yı içe alan geniş bir alanda bir iç deniz olduğu biliniyor. Özellikle MTA müzesinde bu bölgeden çıkarılmış bir çok fosil örneği var. Genel olarak Güvenç Göleti ve çevresi, özellikle de Sürsefa Çamlığında bu fosillere doğrudan yüzeyde rastlayabiliyorsunuz. En yakın denizin 600 km olduğu Ankara'da eski dönemlerde yaşamış deniz canlılarına ait fosiller bulabileceğinize
kim inanır?


Benim gibi her önünüze çıkanı toplama gayretine girmenize gerek yok çünkü istemediğiniz kadar çok var.

Fosil-1

Fosil-2

Özellikle çamlığın doğu kıyısı boyunca akan derenin yamaçlarında sadece kabuk değil ne olduğunu bilmediğim çeşit çeşit deniz canlılarına ait fosiller de var.

Dakota Ateşi

Yaklaşık 3-4 saatlik bir yürüyüşten sonra dere yamaçlarında bulduğum bir düzlükte yemek için mola verdim. Uygun ortam bulunca ilk kez Dakota ateş çukuru tekniği ile yemeğimi pişirdim. 

• Dakota tekniğine göre ateş yakmak için öncelikle yumuşak bir zemin lazım. 
• Düz bir alana, ihtiyaca göre bir veya bir buçuk karış çapında bir daire çizerek başlıyoruz. 
• Birinci dairenin çapının yarısı kadar bir boşluk bırakarak yine ilk dairenin yarısı çapında bir daire daha çiziyoruz. 
• Daha sonra bu dairelerin içini bir karış derinliğe kadar kazıyoruz. 
• Son olarak da bu iki çukuru yer altından birbirlerine doğru kazarak bir tünel bağlantısı açmamızla düzenek tamamlanıyor.

Burada çukurları hakim rüzgâr yönüne göre konumlandırmak gerekiyor. Küçük çukur baca görevi görecek. Bu yüzden yerlerini rüzgârın küçük çukurdan girip büyük çukura ulaşmasını sağlayacak şekilde planlamak lazım. 
Büyük çukurun zemininde ateşimizi yakabiliriz. Ateş için gerekli olan oksijen küçük çukurdan büyük çukura doğru kendiliğinden aktığı için yellemeye gerek yok. Arada sırada külleri temizleyerek ortadaki hava tünelini açık tutmanız yeterli. 
Ateş çukurun içinde yandığı için açıkta yanan bir ateşe göre ısı kaybı çok düşük. Bu yüzden odunlar açıkta olan bir ateşe göre çok daha uzun süre dayanıyor. Ateşi çok fazla beslemenize gerek kalmıyor. 
Közler de aşağıda havadaki nem ve soğuktan izole olduğundan dolayı çok daha uzun süre yüksek sıcaklıklarda kendini koruyabiliyorlar. 

 Artıları:

1. Duman çıkarmaması
2. Yakıt tasarrufu
3. Yüksek ısıdan dolayı daha verimli ateş
4. Sıçrama-yayılma olmadığı için orman yangını riski neredeyse sıfır
5. Çukuru açarken çıkan toprağı direk ateşin üstüne örterek kolayca söndürebilirsiniz.
6. Ateş çukur içerisinde yandığı için yemek pişirmek daha kolay

Eksileri:

1. Sert zeminde çukur kazmak çok yorucu ve vakit kaybettirici olabilir.
2. Çukur kazma işleminin yarısında büyükçe bir köke veya kayaya rastlarsınız başka bir yerde yeni bir çukura başlamanız gerekebilir.
3. Çukur kazmak için ilave bir ekipman (kamp küreği vb) gerekebilir.